 Wysłany: Pią 21:10, 12 Lut 2016 Temat postu: |
|
| @Paniktoś
Eee... pogodnych, nieco rubasznych samotników?  |
|
| Wysłany: Pią 14:30, 12 Lut 2016 Temat postu: Re: Samotność to pikuś |
|
| [quote="Mana"]Witam!
Po raz któryś tam już tu się wypacam emocjonalnie, bo ostatnimi czasy zastanawiam się nad pewną kwestią. Przeglądając Wasze posty, nie dało się dostrzec palącej potrzeby zlikwidowania problemu samotności. No a czego się spodziewasz na forum dla samotnych?  |
|
| Wysłany: Pią 14:28, 12 Lut 2016 Temat postu: |
|
| rację masz, no bo ludzie mają różne potrzeby:) Najlepiej szukać partnera pod swoim własnym kątem | |
| Wysłany: Pią 12:14, 12 Lut 2016 Temat postu: |
|
| @niejestemsoba
To tak, jakbyś łamał krzaczkowi/drzewu paluszek/rączkę, a on wtedy płacze, chlipie i jest mu smutno i nikt go nie przytuli, bo inną gałązką można sobie wydłubać oko. Nie żal Ci biednego, okaleczonego krzaczka/drzewa? @Pielgrzym84 Sukces! +1 dla mnie i +2,4 dla Ciebie  |
|
| Wysłany: Pią 1:46, 12 Lut 2016 Temat postu: |
|
Oj, Mana, Ty to potrafisz uśmiech na twarzy człowieków wywołać dobrym postem. Pozdrawiam  |
|
| Wysłany: Pią 1:12, 12 Lut 2016 Temat postu: |
|
| . | |
| Wysłany: Pią 0:29, 12 Lut 2016 Temat postu: Samotność to pikuś |
|
| Witam!
Po raz któryś tam już tu się wypacam emocjonalnie, bo ostatnimi czasy zastanawiam się nad pewną kwestią. Przeglądając Wasze posty, nie dało się nie dostrzec palącej potrzeby zlikwidowania problemu samotności. W odniesieniu do siebie pomyślałam sobie, że w sumie miłoby było od czasu do czasu tak otworzyć paszczękę do kogoś i wyrzucić z siebie, jak to uwielbiam język japoński, mojego króliczka i kicię, jak to Księżyc w pełni pięknie lśni albo zwyczajnie rzucić w kogoś pączkiem czy pograć w gry nafaszerowane przemocą. Fajnie, fajnie, ale gdyby tak, jak to większość z Was sobie marzy, żeby znaleźć osobę, do której można się poprzytulać wieczorami, mówić sobie wszystko otwarcie, już nie mówiąc o damsko-męskich przyjemnościach? Szczerze mówiąc, nie wiem, czy byłabym na to gotowa. Właściwie, to czy w ogóle chciałabym czegoś takiego. Możliwe, że wcale nie. Całe życie byłam zwyczajna żyć samotnie, od niedawna wprawdzie zaczęłam doceniać jasne strony takiego życia (wcześniej byłam nastolatką, więc wiadomo - foch na życie, bo jest), więc nie wydaje mi się, że pojawienie się osoby, która zaczęłaby wykazywać względem mnie troskę albo chciała wyciągać z domu w celach towarzyskich (lub zapraszać do domu w tychże celach, if you kn-) w ogóle by mi się spodobało. Chyba moja kopułka indywidualności, którą sobie wybudowałam, zdążyła porządnie zaschnąć, a komu by się chciało łupać tę glinę i wyciągać z niej takiego małego (175 cm chyba) wredioszka-potworka z ładnymi oczami wprawdzie? Wybaczcie mi ten chaotyczny post, no ale raz, że to moje myśli, a porządku to w nich wielkiego nie ma, a dwa, że pisałam na szybkiego, bo musiałam to z siebie wyrzucić, ale też jutro czeka mnie egzamin, także tego... Wracam szlifować umysł. Pozdrawiam Was, drodzy forumowicze. Jutro piątek, więc zjedzcie sobie czeksę i nie obrywajcie gałązek z krzaków. I nie plujcie na chodniki. |
|