dla samotnych

kasia1997 · Gość

Hej, mam 21 lat, moje zycie od zawsze nie jeste idealne, fajne ani nie czuje sie kochana. Jak mialam 12 lat moj tato zmarł w wypadku samochodowym, pożniej mowj brat zaczął znecać sie nademna, moja mama i siostrami. istne piekło przez 5 lat. teraz sie wyprowadziłąm z domu rodzinnego myślałąm, ze bedzie inaczej odnajde sens zyciai wogule. Ale jest odwrotnie poznałąm chłopaka w swojej pracy, bajerowaliśmy i wogule, ale miał dziewczyne, ja o tym wiedziałam, ale robiłam sobie nadzieje.. wiem to głupie. Pózniej okazało sie, ze byłam taka ''karta przetargowa'', nie ukladało im sie i chciał zeby dziewczyna była o niego zazdrosna i odnowa zeby ich uczucie sie odnowiło, ale w tej całej sytuacji nie pomyślał o mnie, no cóz kto by sie mna przejmował. Później był inny chłopak mysłalam, ze cos z tego bedzie, ale jak zwykle nic z tego, jak napisałam mu co czuje to on na to ze nic nigdy mi nie obiecywał... . Mam tez przyjaciółkę myślałam ze chociaż ona mnie zrozumie, ale ona twierdzi, ze to ja nie rozumiem bo ja bym sie chciała z nia widywac często, a ona ma studia, chłopaka i prace, a ja tylko prace. Nie wiem co ze mną jest nie tak ranie wszystkich bliskich, nad którymi mi zalezy. Ale nie mam sie do kogo wygadać, wiec stwierdziłam, ze chociaż to napisze będzie mi lepiej chociaż trochę.

KASIA1 · Gość

Czesc, moja historia jest podobna do twojej. Mialam chlopaka 4 lata, odwrocilam sie od kolezanek, zaniedbalam swoje sprawy. Na poczatku sie ukladalo z czasem juz nie. Bylo wynajecie mieszkania. Bylo coraz gorzej. Wieczne awantury, wyzwiska os najgorszych. Zawsze wybaczalam, bardzo mocno go kocham. Nie widzialam swiata po za nim, klapki na oczach. A on jak mbie potraktiwal? Wyzwiska, picie, podnoszenie juz na mnie reki. Tak mna manipulowal i tak wpedzal w poczucie winy ze nie potrafie z tego wyjsc. Do dzis myslenie ze ro moja wina ze ja robilam zle. Teraz jestem sama po kolejnej awanturze i nie potrafie zapomniec i nigdy nie zapomne

Gość

to nie twoja wina to on musi zobaczyc problem i z nim walczyc, terapia czy coś. ale własnie w takich sytuacjach to my zostajemy sami. Przykro mi. nie bede pisać, że bedzie dobrze, bo ja tego nie lubię jak ktos tak mówi, ale z czasem sie poukłada tak mówią przynajmniej.

shrike · Dołączył: 13 Lip 2015 Posty: 12 Przeczytał: 0 tematów

Witaj Kasiu!
Naprawdę przykra historia, ale niestety już od samego początku Twój związek nie rokował najlepiej. Zwykle tak się niestety kończą układy z "trzecią" osobą. To przykre, że akurat Ciebie to trafiło, ale na pewno będziesz mądrzejsza o to doświadczenia i nie wejdziesz kolejny raz do tej samej rzeki. Myślę, że powinnaś wypełnić pustkę po tym wszystkim, wybrać jakieś hobby, coś co Ciebie i Twoje myśli odciągnie od tego wszystkiego, coś co sprawi, że będziesz się dalej rozwijała, grunt to zainwestować w siebie Smile

. W ten sposób ludzie dookoła siebie jakoś sami się pojawią zapewne.

Jak chcesz pogadać ze mną więcej, to napisz na maila: [link widoczny dla zalogowanych]. Chętnie poznałbym Cię lepiej.

kasia97

O moja immieniczka! Kasiu, od początku to wszystko było skazane na niepowodzenie Sad

też sama przez wiele lat borykałam się z podobnym problemem. Szukałam nadziei na aplikacjach tinder, badoo itd... tam faceci chcą tylko jednego. Mam 25 lat i dałam się przekonać przez starszą siostrę do skorzystania z dużo ciekawszej opcji niż portale randkowe. Musisz częścią szukać tam, gdzie faktycznie ono na Ciebie czeka, z ludźmi z podobnymi problemami. Znalazłam to w biurze matrymonialnym magnes.

grażyna65 · Dołączył: 06 Maj 2020 Posty: 5 Przeczytał: 0 tematów

Może warto udać się na terapię? Nie musisz nosić tych traum całe życie. Zacząć możesz nawet przez aplikację (https://hh24.pl/ jest dla uzależnionych, ale to dobry przykład). Psychoterapia jest naprawdę pomocna, możesz wiele w sobie zrozumieć.

Dominik1999 · Dołączył: 30 Lip 2020 Posty: 783 Przeczytał: 7 tematów

witaj wiesz ja też przez pewien czas szukałem, drugiej połówki choć teraz wiem że tak naprawdę chciałem tylko trochę normalności bo uważałem że ktoś w moim wieku musi kogoś mieć aż pewnego dnia odpuściłem i zrozumiałem że po mimo tego że nie znam się na uczuciach są mi obce w pewnym sensie to też nie potrzebuje ludzi nie czyje powodu aby z nimi przebywać czy rozmawiać, nie mam też przyjaciół bo przyjaźń to jedynie wymiana którą z kimś ustalasz nie ma w tym magi, niby mam rodzinę ale oni nie pomogą mi z problemami wewnątrz mnie, z takimi problemami zostajemy sami, w moim przypadku nie da się ich rozwiązać, i wiem że będę sam i będę cierpiał przez całe moje życie, nie jestem dobrym człowiekiem a na pewno nie powinno się mnie słuchać inni potwierdzą stąd, nie powinienem się odzywać w ogóle przepraszam

Wysoki

A nie pomyślałeś, że fajnie by było się gdzieś spotkać ze znajomymi przy piwie czy na jakimś grillu/ w restauracji i pogadać powspominać dawne czasy, pożartować, jednak znajomi/ przyjaciele to coś więcej jak wymiana.

Wysoki

No a poza tym każdy może tutaj pisać swoje przemyślenia, także nie masz za co przepraszać. Very Happy

eman

Myślę, że Dominik1999 postrzega również te spotkania ze znajomymi, wspólne wspominanie itp.jako pewien rodzaj wymiany, co w zasadzie do pewnego stopnia jest prawdą, tyle, że z pewnych powodów natura narzuciła potrzebę realizacji tej transakcji.

Dominik1999 · Dołączył: 30 Lip 2020 Posty: 783 Przeczytał: 7 tematów

eman taka jest prawda poza tym ja nie mam znajomych, a nawet jakbym miał to nie miałbym ochoty ani czasu z nimi chodzić gdzieś i gadać tylko dlatego aby potrzymać z nimi znajomość aby gdzieś w dalekiej przyszłości móc się u nich zadłużyć, prosząc o pomoc itd, owszem natura to wymusza solidnie z resztą tak to jest że pewne rzeczy trzeba robić aby nie zwariować, lub nie dostać nie uleczalnego przepraszam za wyrażenie pierdolca, w skrócie nie chce się z kimś przyjaźnić tylko dlatego że ta przyjaźń da mi korzyści

Przywrócony_id:(5167)

Działanie społeczeństwa to współpraca dla obupólnych korzyści. Dzięki niej jest nawet chleb w sklepie Razz

Czy to koleżeństwo czy obsługa w sklepie - jeden pies Razz

Wysoki

No a ze znajomymi ze szkoły nie utrzymujesz kontaktu? Nie miałeś tam kolegów/ koleżanek?

Dominik1999 · Dołączył: 30 Lip 2020 Posty: 783 Przeczytał: 7 tematów

nie miałem, byli ludzie z którymi gadałem czasami ale ja z nimi nie utrzymuje kontaktu ani oni ze mną, już od podstawówki zamykałem się w swoim świecie a w rzeczywistości robiłem absolutne minimum aby nikt mnie się nie czepiał, co z resztą nadal tak jest

Dominik1999 · Dołączył: 30 Lip 2020 Posty: 783 Przeczytał: 7 tematów

gdybym nie zjebał najlepszych lat mojego życia na poznawanie ludzi czyli czas szkoły właśnie to teraz miąłbym łatwiej bo dzisiaj bez znajomości to nic nie załatwisz, ale nie mam ochoty się z kimś przyjaźnić tylko ze względu na korzyści jakie mogę mieć a w moim przypadku przyjaźń ze mną się nikomu nie opłaca wiec ludzie podświadomie wiedzą że nie ma co na mnie marnować czasu