dla samotnych

gość · Gość

Piszę tu, by chociaż komuś powiedzieć jak bardzo mi smutno i jak bardzo pragnęłabym zacząć wszystko od nowa gdyby tylko czas magicznie mógł się cofnąć.
Jeżeli pozwolicie chciałabym wam opowiedzieć moją historię, natchnęła mnie opowieść poprzednika Dendiego i sama chciałabym się z wami podzielić swoją.

Była sobie pewna dziewczyna, która mieszkała w pewnym mieście, a była ona bardzo nieśmiała i zamknięta w sobie toteż nigdy nie miała zbyt wielu przyjaciół. Pewnego razu spotkała ona chłopaka, który wydał się jej bardzo przystojny i z chwilą gdy jej przyjaciel przedstawił go jej, dziewczyna zakochała się w nim bez pamięci. Od tej chwili beztroska i wolna, nagle stała się więźniem tej miłości, która zaćmiewała umysł, przyspieszała bicie serca i sprawiała że dziewczyna stała się bardzo nieszczęśliwa. Nic już ją nie cieszyło, odsunęła się od swoich przyjaciół, wciąż tylko myślała o tym jak zdobyć miłość tego wymarzonego. Nie bardzo miała o tym z kim pogadać a jej wrodzona nieśmiałość wszystko zaprzepaszczała. Dziewczyna przez dwa lata chodziła za swym wybrankiem, próbując na wszelkie możliwe sposoby pozyskać sobie jego uwagę i przychylność. Lecz ów chłopak nie zwracał na nią w ogóle uwagi. Owszem był dobrym kolegą, lecz nigdy niczym więcej.
Pewnego razu najlepsza jej przyjaciółka przyszła do niej bardzo zmartwiona i powiedziała coś co sprawiło, że dziewczyna straciła chęć do życia. Mianowicie jej ukochany zakochał się w jej przyjaciółce a ta lojalnie jej o tym powiedziała, bo wiadomo już było wokoło, jak bardzo dziewczyna szaleje za tym chłopakiem. Cierpiała ona w samotności przyglądając się codziennie jak jej ukochany przechadza się po parku z jej przyjaciółką. Lecz los chciał, że bardzo szybko się rozstali, ale jej przyjaciółka zdążyła już jemu powiedzieć jak to pewna dziewczyna usycha z miłości do niego, a on nawet jej nie dostrzega. I stało się. Przyszedł jej ukochany do niej i wyznał jak bardzo się pomylił, a dziewczyna wniebowzięta wreszcie poczuła co to znaczy żyć i jak bardzo jest szczęśliwa. Tylko tego pragnęła skrycie przez długi czas i ślepa była na charakter swego wybranka. Oddała mu wszystko co miała i robiła wszystko co tyko możliwe by jej ukochany był szczęśliwy. Trwali tak ze sobą 4 lata. Dziewczyna jednak coraz częściej przez niego płakała i coraz częściej zdawała sobie sprawę, że popełniła wielki błąd. Po 4 latach w końcu zrozumiała jak bardzo została wykorzystana i jaka była naiwna.
Wie że ten związek nie ma przyszłości a jednak nie potrafi go skończyć. Nie ma nikogo, przyjaciele ją zostawili, rodzina ma ją gdzieś. Jedyną osobą na świecie, z którą może porozmawiać jest ów chłopak. Tak bardzo boi się samotności, że godzi się na wszystko. Jej serce pokryte jest tysiącem blizn, a dusza złamana. Nie ma już sił walczyć. Nie wierzy że coś może się zmienić i że gdy zostanie całkowicie sama będzie lepiej, bo od śmierci tylko może być gorsza samotność. Trwa dalej i gdzieś na dnie serca tli się ciągle nadzieja, że spotka w końcu kogoś kto ją pokocha za to jaka jest, że zdobędzie odwagę i powie koniec, a że je koszmar w końcu się skończy.

dobry duszek · Gość

Czego o Pani oczekujesz od nas forumowiczów? Zrozumienia, rozmowy, pocieszenia, milczenia...? Czy jest to może jeden z tych pierwszych, a zarazem ostatnich postów?

Gość

Może psycholog? Skoro nie ma przyjaciół dookoła, ani nikogo zaufanego. Może ktoś kto sie zna na różnych takich sprawach pomoże i wesprze? Albo powie, co zrobić? Lekarze naprawdę nie gryzą. To u nas sie utarło, że psycholog to zło, a to po prostu postronna osoba, dokładnie taka jak my tutaj, której można się zwierzyć, która doradzi i pomoże...

AloneHeart

pinkin

Fajna historyjka. Troche nie czaje do końca, ale spoko. Brakuje tylko i żyli wszyscy długo i szczęśliwie, ale może jeszcze dopisze.

Znałem kiedyś historię pewnej dziewczyny, dosyć podobną. To mi kazała iść jak najdalej i mnie po latach jeszcze zastraszała, jak chciałem z nią popisać smsa. Jak każda inna mnie odtrącała.

luttena · Dołączył: 02 Wrz 2014 Posty: 2 Przeczytał: 0 tematów

Dokładnie, zamieszczają posty jak to im jest źle i smutno i na tym koniec, a może znaleźliby tu bratnią duszę?

barutai

Tajemniczy · Gość

Skąd jesteś?

Piotrek20.02 · Dołączył: 16 Cze 2014 Posty: 11 Przeczytał: 0 tematów

Czepiacie się dziewczyny może ona po prostu chce powiedzieć komuś o swoim problemie? Chce się wygadać, zrzucić z siebie ten ciężar.

AloneHeart

Piotrek20.02 · Dołączył: 16 Cze 2014 Posty: 11 Przeczytał: 0 tematów

może jest zajęta czymś?

Ewa89 · Dołączył: 05 Wrz 2014 Posty: 2 Przeczytał: 0 tematów

znacie chociaż jedną osobę która na takim forum znalazła swoją miłość ?

Pan Tadeusz · Gość

To jest forum o samotności, a nie portal randkowy, więc szczerze wątpię czy ktoś z tu obecnych bądź już nieobecnych znalazł tu swoją drugą połowę (nie mam na myśli 0,5l etanolu).

pinkin

Ja poznałem cudowną dziewczynę. Ma na imię Ewa, tylko mieszka daleko w ościennym województwie. Spotkaliśmy się pare razy. Oddałbym tej dziewczynie swoje serduszko.

Pan Tadeusz · Gość