dla samotnych

trefniś · Gość

Reminiscencje liryczne przebojów
"Serenada" Serenata

Serenada dla zapomnianych,
dla artystów, dla emerytów,
tęskna muzyka o północy,
dla władców i czarnych kotów

Wyjrzyj przez okno ukochana,
wyślę ci wiersz i piosenkę,
będziesz ją nucić od rana,
założysz najlepszą sukienkę

To wspaniałe towarzystwo,
kot, serce, ty oraz serenada,
pisana w nocy na to jutro,
bo dniem tym jest niedziela

Swoim śpiewem szczęście
przywołasz, pójdźmy miłości
szukać, pomóżmy wiośnie
i radość w sercach zagości

fanfiction · Gość

Małe, wielkie sprawy -19
Szał robotyzacji

Szalone roboty w akcji
ratowniczej, tam znajdują
żywych pod stert gruzami,
po ścianach się wspinają

Inne lekkie i miękkie,
przeszkody omijają,
cel osiągają dokładnie,
i z okien zeskakują

Tamte chodzą po wodzie,
a kiedy trzeba zaś nurkują,
działają w skrajnej pogodzie,
do warunków dostosowując

Skala możliwości szalona,
od tańca, aż po fruwanie,
choć jeszcze nie zgłębiona,
toż w planach replikowanie

Cecylia · Gość

Reminiscencje liryczne przebojów
"Miłość w Portofino" Love in Portofino

Lato jest długie w Portofino,
dziewczyny marzą o miłości,
zakochane pary piją wino,
szczęście wszędzie gości

Miałam dziewiętnaście lat,
i naprawdę się zakochałam,
poznałam kogoś, kto świat
zwiedzał, i jemu uwierzyłam

Piękne chwile przeżywałam,
mieliśmy się nawet pobrać,
z tego bardzo dumna byłam,
mogłam też w obłokach śnić

Wtedy też lato się skończyło,
on obiecywał, że powróci,
a moje szczęście odleciało,
bywa tęsknota czasem wróci

Ziuta · Gość

Reminiscencje liryczne przebojów
"Kochliwy Dżidżi" Gigi l'amoroso

Nasz drogi i kochany Dżidżi,
wszyscy na niego czekają,
bez niego z zabawy nici,
kobiety też go uwielbiają

Dzięki niemu życie się toczy,
wypieki dziennie się pojawiają,
wszystko się sprawnie łączy,
ludzie wzajem sobie pomagają

On wszak nadaje rytmy nadziei
i życzliwości, czasem okrutny,
lecz zawsze uroczy i przemiły,
a głos i śpiew jego cudowny

Nagle gruchnęła wieść o wyjeździe,
bo Dżidżi teraz do Ameryki jedzie,
kontrakt zaproponowano gwieździe,
a to do paraliżu miasta przywiedzie

Wszystko nagle przestaje działać,
miasto teraz już nie funkcjonuje,
chleba też nie ma komu wypiekać,
smutek, marazm i życie się rozlatuje

Poeta · Gość

Między nadzieją a rozpaczą

Jakoś przeżyjemy, taka to pociecha,
damy radę i ten kryzys zmożemy,
lecz trzeba przywyknąć do piekła,
między nadzieją, a rozpaczą stoimy

Tak bezbronni stawiają czoła,
klęskom, które ich nawiedzają,
wszystko wali się dookoła,
a oni w nadziei wciąż trwają

Nadzieja i rozpacz się zmagają,
czy to wojna, choroba czy miłość,
słabsi się bynajmniej nie poddają
i do końca wykazują waleczność

Po ich stronie odwaga i prawość,
bo wszak życia swego bronią,
czy starczy im sił czoła stawić
czy rozpacz trwaniem przemogą

biegun · Gość

Marnowanie siebie

Coś cię blokuje,
gdzie twoje cele,
już się marnujesz,
bo tracisz idee

Robisz co możesz,
a czegoś brakuje,
w nicości grzęźniesz
i jest niebezpiecznie

Optymistą zaś jesteś,
ale już toksycznym,
odkładasz na kiedyś
i jedziesz na wstecznym

Takie spowalnianie,
czasu marnowanie,
samo usprawiedliwianie,
to złe rozwiązanie

Co się ze mną dzieje,
kim się nagle staję?
pytasz też sam siebie,
czy się jeszcze odrodzę?

Cecylia · Gość

Rajski ogród w głębinach

Ciemna ponad kilometrowa głębia,
świat ukrytej fauny i rzadkiej flory,
jedni liczą na z kosmitą spotkania,
inni zaś na natury bajkowe ogrody

Podwodne eksplozje magnezji,
sprawy wcale nie rozwiązały,
bo świat krótko oświetlenej wizji
podwodny obraz fałszowały

Przypadek zaś coś nowego ujawnił,
bo oto niebieskie światło otwarło
wrota do ogrodów głębi malowideł,
bo wszystko, co żyje zafluoryzowało

Ryby wysłały zielone odcienie i plamy,
rekin kalifornijski jak wzorzysty dywan,
unoszące się koniki lśniły czewieniami,
nikt nie oczekiwał tak niezwykłych zmian

Rezerwa · Gość

Wojenny, nocny epizod

Rozbił namiot wojskowy na dachu,
obciążanie miast mocowanie,
zimno, może padać, jest w strachu,
ma bojowe, niby łatwe zadanie

Zlokalizować pozycje snajpera,
onże chytrym jest strategiem,
przemieszcza się w kilometra
promieniu, co czyni biegiem

Penetruje noktowizorem okolice,
opustoszałe domy bez okien,
wilgoć, zapach gazu, puste ulice,
cicho, głucho, jak sięgnąć wzrokiem

Nagle strzał i echo wielokrotne,
pocisk trafił go prosto w szyję,
zawór głowy, czucie stracone,
tylko co zaczął, a już nie żyje

Agent · Gość

Dawcą jesteś czy biorcą, osądź sam

Ciekawe pytanie, kto odpowie na nie,
warto się zastanowić, bo dotyczy ciebie,
dawcą jesteś, czy biorcą w wymiarze
ogólnym, czy pomożesz w potrzebie?

Badania zrobiono i to dość dokładne,
więcej dawców, to jest pocieszające,
podziały wprowadzono szczegółowe,
skalę pożyteczności klasyfikujące

Wszystko da się sprawdzić i zmierzyć,
sprzedawca cieszy się, że ma klientów
wielu, a dochodu trudno się doliczyć,
zaś biorca udaje jednego filantropów

Od cichego dawcy do chełpliwgo pozera,
skala dosyć duża, ale rzecz też ciekawa,
biorca jednak zawsze tańczy wokół zera,
a dawca, z reguły w końcu coś osiąga

BUBAA · Gość

Wizjoner · Gość

Wizja Junga

Cień wewnętrzny, zaległy,
odziedziczony, zwierzęcy,
to twoje niskie instynkty,
zestaw szczęk, pożerający

Szatan drzemiący w tobie,
tłumione pragnienia zemsty,
także infantylne fantazje,
rekompensaty twej niemocy

To dary od twoich przodków,
tak osobiste jak i zbiorowe,
a ich nie widzisz, bo w środku,
wszystko to siedzi w tobie

Lecz gdy okoliczności wyzwolą
te ponure straszydła i się skierują
przeciw sobie wzajem, nastąpią
sądne dni, innych ludzi unicestwią

Ekolog · Gość

Ekologiczna katastrofa

Potężne lody skuły ziemię
na kilometry wysokie,
prawie zanikło nasze plemię,
sparaliżowane mrozem

Niektórzy siedzą w schronach,
ogrzewanych podziemiach,
zaś inni dogorywają na lodach,
umierając w igloo budowlach

Brak czasu na rozmyślania,
to ciągły bój o przetrwanie,
godziny, dnia albo tygodnia,
to wzajem na się polowanie

Teraz to nie jest już zbrodnia,
to już bojowe zadanie stada,
do tego potrzebna strategia,
by zdążyć upolować sąsiada

Trener · Gość

Gry nauką życia

Kto gra, to mu się szczęści,
pod warunkiem, że mało
traci, lub wręcz się bogaci,
ważniejsza głowa niż ciało

Głowa sprawności nabiera
i to już jest korzyść nielada,
bo coś nowego doń dociera
i na wybór strategii się składa

Przegraną też przyjąć trzeba,
szybko się trzeba pozbierać,
bo to wszak nie koniec świata,
skutki porażki trzeba załatać

Wygrana uderza do głowy,
ważne by nie trwało to długo,
nie jest to stan zbyt zdrowy,
ani wieczny dla wygranego

trefniś · Gość

Zwykła przytulanka

Czuję ciepło twych objęć
i miękkość tulonego ciała,
ramionami chcę je oplatać,
byś zawrotu głowy dostała

Pomruki, westchnienia, jęki,
spazmy, niedokończone zdania,
zawodzenie, konwulsje, przyklęki,
chęć pragnień odgadywania

To wir wprost z pędu obłąkania,
nie ma ratunku od tej udręki,
jedyne wyjście to gest poddania,
a za to wszystko jeszcze dzięki

I jeszcze chęć spowolnienia,
by miłość doskonałą się stała
i elegancją tudzież ozdobienia,
by całość bogactwem wybrzmiała

biegun · Gość

Zgubny wpływ związku

Miłosne tortury nie ominęły go,
teraz ciągle się pyta z czego
to wynikło, bo i obiekt mierny,
i podobno, wielkie jego rezerwy

Ale w swoim czasie obrał ją,
małą, seksowną i pyskatą,
właściwie to nie chciał takiej,
czyli duchowo nieciekawej

Szargał nim temperament,
szczera pokusa i dziki popęd,
miotały urojenia i wyobraźnia,
był to wyrok, dantejska kaźnia

Kultury wciąż brakowało jej,
nawet tej zwykłej, na co dzień,
złość, obłuda po matce scheda,
zmieniły go w samotnego odludka