dla samotnych

M1990 · Gość

Raczej byłem lubiany w szkole czy w pracy, ale zawsze były to znajomości powierzchowne. Coś na zasadzie: jak jestem to fajnie, ale jak mnie nie ma to też spoko. Nawet kiedyś usłyszałem, gdy pojawiłem się niespodziewanie mini-imprezie: "super, że wpadłeś; w sumie to o tobie zapomnieliśmy".

Zawsze czułem się trochę inny. Jestem introwertykiem, twierdzę, że nawet skrajnym, przez to zawsze byłem sam. No może po za pojedynczymi, krótkimi epizodami, które okazywały się strasznym nieporozumieniem.
Nigdy mi to jakoś szczególnie nie przeszkadzało, bo przecież "jestem wolny, mam tyle możliwości". Ostatnio jednak samotność zaczęła mnie dobijać. Czuję, że moje życie nic nie znaczy, a nie potrafię nic z tym zrobić. Jestem małomówny, wyglądam przeciętnie, nie mam pieniędzy, nawet ostatnio pracy nie mam (żyję ze skromnych oszczędności). Jak mam zainteresować sobą jakąś dziewczynę. Jestem coraz bardziej nieszczęśliwy i wiem, że sam jestem sobie winien.

Mam jedną przyjaciółkę(choć nie jestem pewny, czy rzeczywiście jesteśmy przyjaciółmi). Ona mi mówi, że jestem miłym, ciepłym, uczuciowym facetem. Kiedyś ktoś po naprawdę krótkiej, trochę wymuszonej nam mnie rozmowie, powiedział, że jestem "takim nieoszlifowanym diamentem". A na mnie to działa strasznie dołująco, bo skoro jestem taki wspaniały to dlaczego czuję się samotny, zagubiony, nieszczęśliwy... Już chyba wolałbym, żeby ludzie odbierali mnie jako jakiegoś skurwysyna. Przynajmniej wiedziałbym, że zasłużyłem sobie na taki los.

Wiatr_za_oknem

Ja mam to samo, więc piona Wink

psotnik · Gość

Rymowanka 12
Ktoś zdmuchnął sprzed nosa dyjament nieoszlifowany
Ale granda, zatem los nieszcześnika całkiem przerąbany

psotnik · Gość

Rymowanka 13

I to by było na tyle,
polały się łzy krokodyle

BUBA

lonely.soul

psotnik · Gość

Rymowanka 15

Samotna dusza,
czy to kogoś dziś wzrusza
teraz samotność z wyboru
dostarcza jeszcze splendoru

bobowaki · Gość

And so it is just like you said it would be
Life goes easy on me
Most of the time
And so it is the shorter story
No love, no glory
No hero in her sky

ta samotność jest fajna, bo jej nie ma

Gość

Jakie wnioski z sytuacji, gdy osoby nie potrafią się dogadać?
1.rozchodzimy się i kwita
2.próbujemy zrozumieć co zmienić by się dogadać
3.znajdujemy u siebie niewłaściwe zachowania
4.milczymy
5.idziemy do łóżka, obopólne przeprosiny
6.wychodzimy z domu
7.wypijamy i zasypiamy
8.inne

Wysoki

Najlepsza opcja to 2.

bobowaki · Gość

Opcja 2-ga jest kulturalna ale nieskuteczna. Pomijając te radykalne i drastyczne, jedyne skuteczne (co sprawdziłem nie jeden raz) rozwiązanie to wariant 4.

Gość

Najgorsza wersja partnera (partnerki) to:

1. śledczy
2. pouczający
3. ubliżający
4. wszystkowiedzący
5. egocentryk, jego sprawy tylko się liczą
6. intrygant
7. obrażalski
8. hipochondryk

Wysoki

bobowaki · Gość

Oczywiście, wszystko trzeba wypróbować.

Gość

Raczej nie pocieszę - też tak mam... Za spokojna, za nudna - miałam 3 związki, z których najkrótszy trwał 3 lata, a teraz mam ponad 30 lat i jestem sama jak palec...
Ponadto jakiś czas temu wróciłam do rodzinnego miasta, bo po ostatnim rozstaniu nie miałam pracy, bo byłam na tyle głupia, że pomagałam ówczesnemu partnerowi w firmie, więc nawet nie miałabym za co wynająć pokoju w Wawie. A tu nie byłam od lat - wszystkie znajomości daaaawno nieaktualne, więc nawet nie ma z kim gdziekolwiek wyjść...
Dobrze, że ostatnio znalazłam pracę i wynajęłam tanią kawalerkę...