dla samotnych

WegaGość · Wysłany: Sob 1:26, 08 Mar 2008 Temat postu: Nie tylko dla samotnych ,,,

Chciałabym żeby to nie było forum tylko dla samotnych .
Jest dużo ludzi samotnych w rodzinie , zawsze lepiej zrozumie cię rówieśnik
niż człowiek młody nawet najbliższy ..
Mam 2 synów i 2 synowe z którymi się świetnie dogaduję .
Jednak np o moim strachu przed śmiercią czy chorobą nie pogadam .
Dlamnie życie dobiega kińca i na świat ppatrzę inaczej ,
Wiem ,że na tym forum znajde przyjaciół.... Smile

helen gosc · Gość

Helen · Gość

Tez tak mysle,ale mimo wszystko czy masz rodzine czy nie mozesz czuc sie samotny.Ale zycie dobiega konca juz od urodzenia,wiec czy to wazne ile masz lat,istotne jest jak sie czujesz psychicznie i fizycznie.

wieża · Wysłany: Czw 13:32, 13 Mar 2008 Temat postu:

Wiesz, helen, masz rację. Po nagłej smierci brata zaczęłam myśleć, że rodząc dzieci skazujemy je na śmierć, która nikogo nie oszczędzi i na strach przed nią. Mam 58 lat i na razie jestem psychicznie zdruzgotana. Staram sie jednak z tego "wyjść" i dlatego dołączam do Waszej dyskusji. pa. Smile

Topola · Gość

Witam cię Wieżo każy ma czasem ;doła''mie to się najczęsciej taki dół zdarza jak pada deszcz przez parę dni ,a co do psychyki moja droga to nigdy za często nie wracaj do ;;tyłu'' uwierz mi zawsze staraj wychodzić na przód .Tak niema większego smutku po utracie ukochanej osobie ,ale i to mija tylko pustoszy nasz organizm ,wybacz ale czy nie masz w tej najgorszej chwili kogoś kto by cię wspierał

wieża · Wysłany: Czw 18:56, 13 Mar 2008 Temat postu:

Dzięki, Topolo! Nie ma kto mnie wspierać, bo wszyscy płaczą do dziś, chociaż minęło 1,5 roku. Chłopa nie mam, ale to lepiej, bo mój eks jeszcze by mnie dobił. Tak długo przeżywamy, bo brat zginął tragicznie, w wypadku samochodowym, spowodowanym przez pijanego kierowcę. Brat był zdrowy, wysportowany i nigdy nie chorował. Dlatego to takie straszne. Czasem wydaje mi się, że już się pozbierałam, ale pójdę do mamy i wracam chora. Ona wciąż płacze i chyba już nie przestanie. To ja próbuję ją pocieszać. Po śmierci brata znaleźli u mnie guz w kręgosłupie i w brzuchu, na szczęście łagodny. Przeszłam dwie ciężkie operacje. Przez chorobę straciłam pracę. Jestem na emeryturze, ale dorabiałam na pół etatu. Gdybym była wśród ludzi, szybciej wróciłabym do pionu. Może wiosną, jak zacznę wychodzić trochę, bo teraz jeszcze za bardzo nie mogę. Jakoś to będzie. Sorry, że przynudzam, ale lepiej się czuję, bo sie wygadałam, a właściwie wyżaliłam. Fajnie, ze jesteście.

zagubiona · Gość

kto mi pomoże,udzieli informacji, jak się bezpiecznie logować, co zrobić, żeby brac udział w rozmowie.A może w tej chwili mi się to udało?

zagubiona · Gość

Udało mi się. Nie mogę uwierzyć. Od dłuzszego czasu raczej mało rzeczy mi sie udaje. Moze to przez wszechogarniający smutek, który nie bardzo chce mnie opuscic, zadomowił sie we mnie i chyba mu tu dobrze.
Moze od tej chwili miejsce dla smutku skurczy się we mnie?

zagubiona · Gość

A, może jeszcze ktoś mi podpowie, co mam zrobić, żeby ktoś chciał się do mnie odezwać.

zagubiona · Gość

Trudno, na razie musi mi wystarczyć tyle. Na wiecej dobrego cierpliwie poczekam

zagubiona · Gość

Witaj,jatez jestem tu jeszcze absolutnie zielona, nie wiem czy dobrze odpowiadam ale napewno pisze do zagubionej.Nie obraz sie ja tez nie jestem lepszai albo uda mi sie albo nie.....pomalutku dojdziemy do tego. Chetnie z Toba popisze,pozdrawiam Helena

Gość

No izle uzytkownikiem jestem ja a pisze do zagubionej,przepraszam

Gość

I JUZ WIEM DLACZEGO........ NIE ZALOGOWALAM SIE............

helena62 · Dołączył: 03 Mar 2008 Posty: 1858 Przeczytał: 0 tematów Pomógł: 8 razy

Trzy ostatnie posty to ja,gamon pa

zagubiona · Gość

I ładnie to tak heleno 62?
Nawymyślałaś sobie od gamoni i więcej sie nie odzywasz.
Jaki z Ciebie gamoń? Pracujesz, zainteresowałaś się komputerem, na wszystko znajdujesz czas. Jestes dzielna i pewnie sporo czasu poświęcasz znajomym z pracy.Pozdrawiam